Samenvatting

Voor de behandeling van een bipolaire stoornis wordt al sinds 1949 het medicijn ‘lithium’ door psychiaters voorgeschreven. Lithium kan grote stemmingsstoornissen voorkomen of verminderen in hevigheid. Het middel is bij 70-80 procent van de gebruikers effectief. Aanvankelijk zijn er vaak bijwerkingen, zoals gastro-intestinale klachten en tremor. Deze bijwerkingen verdwijnen meestal na enkele weken. Bijwerkingen op het urineconcentrerend vermogen (zoals polyurie waardoor weer polydipsie ontstaat) en hypothyreoïdie, hyposialie en gewichtstoename kunnen daarentegen blijvend hinder geven. Op den duur kan nefrogene diabetes insipidus optreden doordat lithium de werking van het hormoon ADH blokkeert. In dit hoofdstuk wordt ook ingegaan op het risico op lithiumintoxicatie. Voedingsadviezen bij lithiumgebruik worden besproken. Om bijwerkingen te voorkomen en therapietrouw te bevorderen is het van belang de dieetinterventie in te zetten, zodra men start met lithium.