Samenvatting

Het probleem van aan ouderdom en ziekte gerelateerde ondervoeding is in alle sectoren van de Nederlandse gezondheidszorg groot. Het streven is om (dreigende) ondervoeding tijdig te herkennen. Na de herkenning volgt diagnosestelling en een behandeling op maat, gericht op verbetering van voedingsinname, behoud (of toename) van gewicht, spiermassa en kwaliteit van leven en afname van het aantal complicaties, opnameduur en mortaliteit. Er zijn verschillende screeningsinstrumenten beschikbaar voor de verschillende sectoren van de zorg om (dreigende) ondervoeding te herkennen. Voor de ziekenhuispopulatie wordt de SNAQ of de MUST aanbevolen. Voor de polikliniek is berekening van BMI en gewichtsverlies de standaard. Voor de verpleeg- en verzorgingshuizen geldt de SNAQ^RC en voor ouderen in de eerstelijnszorg en thuiszorg de SNAQ⁶⁵⁺. Voor patiënten in revalidatiecentra bleek de SNAQ⁶⁵⁺ het meest geschikt.