Samenvatting

Voeding hoort bij de basiszorg, maar het geven van voeding kan ook het lijden verlengen. Ook diëtisten kunnen worden geconfronteerd met de vraag hoe de belangen van de cliënt het best kunnen worden behartigd. Daarbij is het niet altijd goed genoeg om te verwijzen naar de eigen wens van de cliënt. Soms stroken professionele ideeën niet met die van de cliënt en soms is het de vraag welk doel met de diëtistische zorg bereikt kan worden. De diëtist heeft haar eigen morele en professionele verantwoordelijkheid. In dit artikel wordt een aantal praktijksituaties uit de zorg geanalyseerd, aan de hand waarvan handreikingen worden geboden om in de eigen praktijk na te denken over het antwoord op de vraag: ‘Wat is goed voor deze cliënt?’